De eerste weken in de States!

Haa,

In mijn laatste verslag konden jullie lezen hoe mijn oriëntatieweek en eerste paar dagen in het gezin zijn verlopen. Ik ben inmiddels alweer anderhalve maand van huis dus hoogste tijd voor een nieuwe update!

Mijn hostmom is inmiddels thuis. Zij is de zondag na mijn aankomst terug gekeerd uit het ziekenhuis. Ze was nog vrij zwak en ze moest nog minimaal 2 weken thuis blijven om te herstellen. Die 2 weken zijn uiteindelijk 3,5 week geworden maar ze is inmiddels weer fulltime aan het werk en met het speciale dieet wat ze had mag ze ook binnenkort stoppen.

Het eerste weekend was vooral heel erg wennen aan alles en iedereen. Ik heb dat weekend een bank account geopend en ik ben met Kevin gaan oefenen met autorijden. Ze hebben twee verschillende auto’s. Een vrij grote automaat en een kleinere schakelauto. Ik zal voornamelijk in de kleinere auto rijden, wel zo handig met parkeren! Het rijden ging goed en ik heb inmiddels al heel wat ritjes met de auto gemaakt. Wat wel opvalt is dat de wegen hier ontzettend slecht zijn. Heel veel grote gaten in het wegdek wat af en toe voor een schrikmomentje zorgt als je er doorheen rijdt. Daarnaast rijden Amerikanen erg asociaal en hebben ze hier een aantal rare regels. Zo mag je, als je voor een rood stoplicht staat, wel gewoon naar rechts (mits de weg vrij is en er geen bord staat met ‘No Right On Red’). Rechts heeft hier géén voorrang en als je groen licht hebt voor een kruispunt, dan heeft de overkant ook groen licht. Als je dan dus naar links moet, moet je midden op de weg gaan staan en hopen dat je er ergens tussen komt. (Deze situatie heb je in Geleen bij de Albert Heijn ook! Levensgevaarlijk!) En een ander leuk weetje is dat je in New Jersey niet zelf mag tanken. Je kunt zelfs een boete krijgen als je dat wel doet! Bij elk tankstation staan van die mannetjes die voor je tanken. Je hoeft dus alleen maar aan te geven welk soort benzine je nodig hebt en hoeveel je wilt betalen. Je hoeft dus niet eens de auto uit. Behalve het tanken zijn er nog veel meer situaties waaruit blijkt dat Amerikanen erg lui zijn. Zo heb je voor bijna alles een ‘Drive Thru’, niet alleen voor de Mac Donalds en de BurgerKing maar zelfs voor de bank en de apotheek!! En zoals ik al in een eerder verslag benoemde wordt hier in huis alleen maar door mij gestreken. Als ze hier iets gestreken willen hebben, dan wordt dit in een speciale zak aan de voordeur gehangen en wordt het opgehaald door een ‘Dry clean service’. Zij hangen het gestoomd en gestreken weer terug aan de deur! De post wordt hier niet per fiets rond gebracht maar met een speciaal busje. Uitgaande post wordt hier gewoon in je eigen brievenbus gestopt en als de postbode dan nieuwe post komt brengen dan neemt hij de uitgaande post mee en stuurt hij dit op. En grote boodschappen (Wc papier, frisdrank enz) wordt besteld en de dag later bezorgd! Je hoeft dus eigenlijk niet eens het huis uit hier in the States!

Ik heb inmiddels al drie clustermeetings gehad. Een clustermeeting is een maandelijkse bijeenkomst met allemaal Au Pairs hier uit de buurt, georganiseerd door onze cluster coördinator; Robin. Het cluster bestaat op dit moment uit zo’n 34 Au Pairs (waarvan een mannelijke) en hier komen elke maand weer nieuwe bij en er vertrekken ook elke maand wel een paar naar huis of naar een ander gezin in een andere staat. De eerste keer zijn we ergens wat gaan drinken, de tweede keer zijn we met onze gezinnen gaan schaatsen en afgelopen week hadden we een meeting met het thema Valentijn en kwamen we allemaal bij elkaar in Robin’s huis waar we Valentijns kaarten hebben gemaakt en veel chocolade hebben gegeten. Robin regelt veel leuke uitstapjes en is tevens ons aanspreekpunt wanneer er iets aan de hand is of er iets geregeld moet worden. Zo’n clustermeeting is erg handig om nieuwe mensen uit de buurt te leren kennen.

Mijn werkdagen zijn niet zo heel spannend. De eerste week was even hectisch maar inmiddels zit de routine er goed in. Op een normale werkdag werk ik in de ochtend van 7:00-9:30 en dan ’s middags van 14:45 tot 19:00uur. Tussendoor heb ik dus lekker vrij en kan ik gaan en staan waar ik wil. Meestal doe ik eens per week wat boodschappen voor het gezin. De gemiddelde supermarkt is hier ontzettend groot en de eerste keer dat ik er kwam viel ik van de ene verbazing in de andere. Niet normaal hoeveel soorten en smaken ze van alles hebben! Zo hebben ze alleen al ruim 50 verschillende soorten cornflakes, de een nog zoeter dan de ander. De prijzen van boodschappen liggen vrij hoog, ik schrik dan ook elke keer weer als ik bij de kassa sta. Vooral gezonde dingen zijn erg duur. De vettige fastfood spullen zijn wat goedkoper. En alcohol is ook een stuk goedkoper hier in de supermarkt. Verder spreek ik in m’n vrije tijd regelmatig af met andere Au Pairs, heb ik een aantal winkelcentrums bezocht, heb ik een abonnement op de bibliotheek genomen Ennn, nu komt het, heb ik me ingeschreven bij een sportschool hier in de buurt!! En ik heb inmiddels mijn eerste ‘Yoga voor beginners’ class achter de rug. Erg interessant aangezien ik en een zwangere vrouw de enige deelnemers onder de 60 jaar waren.
Verder heb ik inmiddels ook mijn Social Security Number ontvangen. Dit is te vergelijken met het Nederlandse Sofinummer en heb je regelmatig nodig . Hiervoor moest ik naar het Social Security Office waar ze mijn visum controleerden en ze me een aantal vragen stelden.

Gemiddeld eens per twee weken komt er een begeleider van Nate’s school langs om te kijken hoe alles verloopt. Zoals ik al vertelde heeft Nate autisme en zit hij op een speciale school. Tijdens mijn eerste werkweek is de begeleider twee keer langs geweest om me in te werken. Nate moet namelijk elke dag na school een bepaald programma afwerken waarin ik hem moet begeleiden. Hij moet dan bepaalde activiteiten doen en ik moet zorgen dat hij deze op de juiste manier uitvoert en ik moet hem belonen met een ‘token systeem’ wanneer dit het geval is. Ook hebben ze me gewezen wat ik moet doen als hij ongepast gedrag vertoont. Ik ben inmiddels ook al een keer langs geweest op de school van Nate waar ze me hebben rondgeleid en me laten zien wat hij in de klas allemaal doet. Erg interessant allemaal en het is de bedoeling dat ik regelmatig op zijn school langsga om up to date te blijven van zijn vorderingen.

In de tweede week was Eve jarig, zij werd toen 11. Verjaardagen (en de meeste andere feestdagen) zijn hier erg belangrijk en er wordt dan ook groots uitgepakt. ’s Avonds kwamen de opa en oma eten en in de weekenden die daarop volgden had ze maar liefst twee kinderfeestjes met het thema Hollywood. Oftewel; 8 gillende meiden, een rode loper, een karaoke machine, Pizza en een hoeveelheid popcorn waar je U tegen zegt. Ik heb ze allemaal voorzien van een fel kleurtje nagellak en heb foto’s gemaakt terwijl ze in een grappige outfit over de rode loper paradeerden. Leuk om eens mee te maken!

In tegenstelling tot de werkweken, zijn de weekenden hier wel de moeite waard om over naar huis te schrijven! Meestal start mijn weekend vrijdagavond om 18:00 uur en eindigt hij zondagavond. Genoeg tijd dus voor leuke dingen.
Het eerste weekend had ik op de zaterdag met Carlijn afgesproken. Carlijn is een van de meiden waarmee ik hierheen gereisd ben en zij woont nu in Brooklyn. We hadden afgesproken dat ik haar zou treffen in Brooklyn en dat we dan samen over de Brooklyn Bridge richting Manhattan zouden lopen. Ik vertrok die ochtend vroeg met de trein richting Penn Station in Manhattan, New York.
Het station van Chatham (waar ik woon) is zo’n 5 minuutjes rijden/20 minuten lopen hier vandaan en in t weekend kan ik de OV kaart van Kevin gebruiken waarmee ik gratis met de trein kan reizen. De treinrit naar Penn Station duurt zo’n uurtje dus is goed te doen. Eenmaal in NY aangekomen moest ik de subway richting Brooklyn nemen. Ik had de avond van te voren helemaal uitgezocht hoe en wat maar als je dan voor de eerste keer in je eentje op zo’n station aankomt en in alle chaos moet zoeken naar de juiste subway, ben je al snel een half uurtje verder. Inmiddels heb ik het systeem onder de knie maar zo’n eerste keer is altijd even spannend. Toen ik dus eindelijk bij Carlijn aankwam, zijn we samen richting de Brooklyn Bridge gelopen waarover we richting Manhattan zouden wandelen. De brug had aan apart gedeelte voor voetgangers waarover we in alle rust, met onze camera’s in de hand, konden genieten van t uitzicht! We hadden onder andere zicht op de Manhattan Bridge ernaast, de Skyline van NYC voor ons en in de verte konden we het Vrijheidsbeeld zien. Vele fotomomentjes later kwamen we eindelijk weer aan op het vaste land. Het was erg koud die dag dus we zijn meteen op zoek gegaan naar een plekje waar we even konden opwarmen; de Starbucks, waarvan hier elke straat wel eentje heeft. Hier heb ik een nieuwe liefde ontdekt; de Frappuccino! Daarna zijn we richting SOHO gelopen, een van de vele gezellige buurten die Manhattan rijk is. We ontdekten dat je hier heel leuk en gevarieerd kunt winkelen en hebben hier onze eerste echte Amerikaanse Hotdog gegeten (ja, zo eentje van zo’n karretje die je hier op elke hoek van de straat vindt), erg lekker! Carlijn is daarna weer richting Brooklyn gegaan en ik ben toen over Broadway richting het station terug gelopen. Die zondag is Robin langs geweest (Cluster Coördinator) om alle regels en afspraken te bespreken met mij en m’n hostparents en ’s middags ben ik gaan lunchen met een andere Au Pair.

Het tweede weekend begon op de zaterdagochtend met mijn eerste ‘bagel’ ontbijt. Lekker Amerikaans. Daarna ben ik met Michelle richting NYC gereisd. Michelle is een van de Au Pairs die ik tijdens de oriëntatieweek heb leren kennen. Ze komt uit Zuid Afrika en woont zo’n 6 minuutjes van mij vandaan. Ik kan het erg goed met haar vinden en heb voor volgend jaar al een reisje richting Zuid Afrika op de planning staan! Eenmaal aangekomen in NYC hebben we de subway Downtown genomen waar we het 9/11 Memorial hebben bezocht. Heel indrukwekkend om dit in het echt te zien en heel raar voor te stellen dat je op de plek staat waar voorheen de Twin Towers stonden. Het memorial bestaat uit twee ‘waterbakken’ precies op de plaatsen waar vroeger de torens stonden. Het wateroppervlakte wordt onderbroken door leegten en de bakken worden constant gevuld met water dat langs de muren naar beneden komt. Langs het monument is in koper een reling gebouwd met hierop de namen van alle slachtoffers. In sommige namen stak een witte roos, dit betekende dat die persoon op die dag jarig was. Naast deze waterbakken stond nog een overblijfsel van een van de twee torens, als je naar binnen keek zag je onder andere een gedeelte van het trappenhuis, bedenkt onder een flinke laag stof. In de lente wordt het museum geopend en dan ga ik zeker nog een keertje terug. Na een echte Amerikaans lunch wilden we met de ferry naar het Vrijheidsbeeld maar toen we buiten kwamen ontdekten we dat het weer was gaan sneeuwen en hoorden we dat de Ferry niet vaart in slechte weersomstandigheden. Toen maar besloten om weer Uptown te reizen en een bezoekje te brengen aan de wereldberoemde Public Library, gelegen aan de duurste winkelstraat van de wereld; Fifth Avenue.
Die zondag was de clusterbijeenkomst waarbij we gingen schaatsen met onze host gezinnen. Mijn laatste keer op het ijs was alweer een hele tijd geleden dus het was weer even wennen maar erg leuk om weer te doen. Na thuiskomst ben ik gaan uiteten met Marta (Poolse Au Pair, zij woont 2 minuten van mij vandaan) en Michelle en zijn we naar de bioscoop geweest.

Ik had het schaatsen helemaal te pakken en het derde weekend had ik dan ook met een paar Au Pairs afgesproken om te gaan schaatsen in Central Park, het bekendste park van New York! Erg gezellig met 5 meiden, een aantal wolkenkrabbers op de achtergrond en een lekker zonnetje boven ons. Heel wat rondjes later hebben we heerlijk gegeten bij Vapiano, een Italiaans restaurant en een grote aanrader voor mensen die New York bezoeken! Daarna heb ik de trein terug gepakt richting New Jersey want ik zou die avond voor t eerst hier op stap gaan. Samen met Michelle heb ik toen de trein gepakt richting Hoboken. Hoboken is een stad hier in New Jersey op de westoever van de Hudson rivier met uitzicht op de Skyline van Manhattan en veel leuke pubs en barretjes. Na de nodige shots en cocktails was het tijd om weer terug te gaan want de laatste trein ging tegen 00:30 uur. Heel raar, zeker als je gewend bent om in Nederland pas tegen die tijd richting een club te gaan! Deze laatste trein hadden we natuurlijk gemist met gevolg dat we een taxi a la 80 dollar terug moesten nemen. Een dure maar zeer geslaagde eerste avond stappen in New Jersey! De volgende ochtend weer vroeg richting NYC om daar de subway richting Chinatown te nemen. Het was namelijk ‘Chinese New Year’ met vandaag een optocht in Chinatown. Het had wat weg van een carnavals optocht maar dan met veel van die Chinese draken, super om te zien! Daarna richting Times Square voor de Superbowl! De superbowl is de ‘American Football’ finale en is een van de belangrijkste sportevenementen van de VS! De wedstrijd werd dit jaar gespeeld in het Met Life stadium in New Jersey en een ticket kostte zo’n 3000 dollar! Wij hebben deze wedstrijd gekeken op een groot scherm in het Hardrock Cafe op Times Square. We hadden ons eigen tafeltje met perfect uitzicht op het grote scherm met daarop de wedstrijd, de vele commercials en het top optreden van Bruno Mars tijdens de halftime.

Het vierde weekend ben ik op vrijdagavond, samen met Michelle en Wijke (een Duits/Nederlandse Au Pair, zo’n 3 minuten hiervandaan)weer op stap geweest in Hoboken. Dit keer hebben we twee andere pubs bezocht. Het was weer erg gezellig totdat we in een club 75dollar moesten betalen en de ober kwam klagen over de fooi die we hadden gegeven. Je moet hier namelijk voor álles fooi betalen en de 6dollar fooi (zo’n 4,50 euro, zoveel zou ik in Nederland nooit geven!) die wij hadden gegeven vond hij te weinig en hij gaf aan dat het minstens 14dollar moest zijn. We waren alle drie verbaasd over het lef dat hij had maar hebben heel netjes nog wat dollars achter gelaten.
Die zaterdag had ik weer met Carlijn in New York afgesproken en vandaag zouden we naar het Museum of Modern Arts gaan, oftewel het MoMa. Dit is een van de meest toonaangevende musea voor moderne en hedendaagse kunst ter wereld. De collectie bestaat uit zowel schilderkunst als beeldhouwkunst van de 20e eeuw en we zagen een aantal bekende (Nederlandse) namen langskomen zoals van Gogh en Mondriaan. Vele fotomomentjes later troffen we Wijke in de stad en zijn we samen richting Max Brenner gelopen. Max Brenner is een chocolade restaurant dat ik kon van Australië en is een aanrader voor elke chocolade liefhebber! We wilden hier al eens eerder heen gaan maar toen was er een wachttijd van 5 uur!! Dus dit keer hadden we fijn gereserveerd en konden we meteen aan tafel. Mijn keuze viel op een crêpe met chocoladepasta, aardbeien en vanille ijs! Heerlijk! Daarna ben ik nog met Wijke naar de bios in NY geweest (That awkward moment; ook een aanrader!!). Op de zondag ben ik met Michelle en Wijke gaan shoppen in een winkelcentrum hier in de buurt met veel leuke kledingwinkels!

Het afgelopen weekend ben ik op de vrijdag met Michelle naar een Western/karaoke/pool bar geweest, erg leuk! En op de zaterdag zijn we met een aantal Au Pairs naar het Museum of Natural History geweest waar we onder andere een opgezette blauwe vinvis hebben gezien en hebben rond gelopen over de verdieping die volledig gewijd was aan de evolutie van de dinosauriërs met veel opgezette dino’s, de een nog groter dan de ander! Erg indrukwekkend. Dit museum was té groot voor een middagje dus hier ga ik zeker nog eens terug naartoe om de rest te bekijken. Daarna hebben we wat geshopt op Times Square en ’s avonds zijn we weer op stap geweest in Hoboken!
De zondag was mijn eerste lazy Sunday hier in de States en heb ik voor het eerst eens lekker uitgeslapen en de hele dag niks gedaan. Ook eens fijn! Gister (maandag 17 februari) was het President’s Day. Na Martin Luther King Jr Day (op 20 januari) en Valentine’s Day alweer de derde feestdag die ik hier meemaak. Ik had lekker vrij en ben in de middag met Michelle naar Hoboken gereisd om daar te lunchen en te genieten van het uitzicht dat je daar hebt op NYC!

De tijd gaat hier ontzettend snel en ik kan niet geloven dat ik gister alweer 6 weken hier was. Ik heb het goed naar mijn zin en ben inmiddels gewend aan alles. Alles behálve het weer. Zoals jullie vast al gehoord of gezien hebben, is hier de laatste weken ontzettend veel sneeuw gevallen. Ik ben de tel van de dagen dat het heeft gesneeuwd inmiddels kwijt en zelfs de mensen hier geven aan dat deze hoeveelheid ongekend is. De kids hebben al een aantal ‘Snow Days’ gehad wat inhoudt dat de scholen gesloten blijven omdat het te gevaarlijk is om de straat op te gaan. Ze hebben dan dus de hele dag verplicht vrij. Heel leuk voor de kids, minder leuk voor de Au Pair die hen dan 11 uur lang moet bezighouden. En als ze geen snow day hadden, dan hadden ze wel een ‘delayed opening’ wat inhoudt dat de scholen zo’n twee uur later starten. Ik mag dan wel een uurtje later starten maar hierdoor lopen al mijn plannen in de soep!
Door de vele hoeveelheden sneeuw is het voor veel mensen moeilijk om hun stoep schoon te houden wat ervoor gezorgd heeft dat 80% van de stoepen bedekt is met een laag ijs. Het is op dit moment nog veiliger om midden op straat te lopen in plaats van over de stoep. Daarnaast zijn de wegen allemaal versmald door de grote hoeveelheid sneeuw langs de wegen wat het rijden ook wat moeilijker maakt. Je merkt dus wel dat ik de sneeuw echt helemaal beu ben en niet kan wachten tot alles weg smelt en de lente eindelijk begint! En raad eens; vandaag sneeuwt het alweer!!

Ik denk dat jullie nu wel weer up to date zijn! Ik zal proberen om wat vaker een blog te plaatsen zodat ik niet weer uit komt op 5 kantjes. Ik zal ook deze week weer wat foto’s uploaden, deze komen op mijn Facebook te staan.

Allemaal alvast een hele fijne carnaval!! Ik kijk nu al uit naar carnaval 2015!

Liefs, Britt